การที่เราถอยออกมาอยู่ในที่ของเรา ไม่ต้องฝืนทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวตนของเรา เพื่อให้ชนะในเกมส์บางอย่าง แต่หารู้ไม่ว่า “เมื่อเราอยากจะเอาชนะ เราก็จะยิ่งแพ้” ถ้าลองปล่อยวาง ไม่ต้องแคร์ความรู้สึกใคร แต่ใส่ใจความรู้สึกตัวเองให้มากขึ้น รักตัวเอง เห็นคุณค่าในตัวเองมากขึ้น ลองปิดหูปิดตา ให้มองเห็นและได้ยินแต่เสียงข้างในของตัวเองเท่านั้น ความรู้สึกโล่งเป็นอิสระจะปรากฏขึ้น ความสุขอยู่ใกล้ๆ ไม่ต้องหาจากที่ไหน การอยู่เงียบๆกับตัวเองสักพัก จะทำให้สติที่ได้หนีเที่ยวไปไหนสักแห่งกลับมา
บางครั้ง บางอย่าง กับบางคน ก็ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล ไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบายเพราะบางอย่าง เราสามารถรับรู้ได้ด้วยใจ ความรู้สึกที่มันอยู่ข้างใน หากวันนึงมีบางอย่างเปลี่ยนไป ไม่ว่าจะเป็นทางไหน ร้ายหรือดี ก็จะขอจดจำแค่วันดีดีที่เราผ่านมาด้วยกัน ((ความรู้สึก คืออะไร🤔?? ความรู้สึกก็คือความรู้สึกไง 😄😄😄 )) ตอบเเบบนี้มันก็น่าเอาฆ้อนทุบหัวอยู่. 🔨🔨 ความรู้สึกเป็นอะไรที่ละเอียดอ่อนมาก ทุกสิ่งในโลกที่เกิดมาแล้วมีชีวิต ล้วนแต่มีความรู้สึกกันทั้งนั้น แม้มันเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตา แต่ใช้ใจสัมผัสได้ ง่ายที่สุดที่จะทำให้คนอื่นรู้ว่าเรารู้สึกยังไง ก็แค่บอกไป หรือไม่ก็แสดงออกให้เขาเห็นว่าเรารู้สึกยังไง อันนี้เหมาะที่จะเป็น skill ของคนที่ชอบแอบรัก แต่ไม่กล้าบอก 😄😄 การรักษามิตรภาพ หรือแม้แต่ความรัก การรักษาหรือใส่ใจในความรู้สึกของกันและกันก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยลดความไม่ชอบใจ หรืออะไรที่จะเป็นการทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ได้ ดังนั้นแล้วรักใครควรใส่ใจความรู้สึกเขาบ้าง บทความนี้อาจจะไม่มีสาระ แต่อ่านเอาฮา relax your mind ได้นะ 😀
” เหตุเกิดจากความเหงา ที่ทำให้เราได้พบกัน ต้นเหตุมันเป็นที่ฉัน ที่สำคัญตัวเองมากไป เมื่อเธอจะจากกันแล้ว ฉันควรจะทำเช่นไร ควรยอมให้เธอจากไป… หรือรั้งเธอไว้ ไม่ให้ทิ้งกัน “ #เพ้อ การที่จะได้พบและรักใครคนนึงมันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะไม่เคยเห็นใครพูดว่า ฉันหลงรักเค้าโดยบังเอิญ หรือว่า ฉันบังเอิญไปรักกับคนนี้แล้ว มันคงเป็นเรื่องของความตั้งใจที่อยากจะสานสัมพันธ์กับคนนั้นๆ ตอนที่หลงรักเราไม่เคยคิดหรือเผื่อใจไว้หรอกว่าวันนึงเราอาจจะต้องจากกัน หากเรารู้ล่วงหน้าได้แบบนั้นคงจะตักตวงช่วงเวลาที่มีความสุขให้มากที่สุด และคงทำทุกวิถีทางเพื่อจะรักษาความรักหรือชีวิตคู่นั้นเอาไว้ บางครั้งก็น้อยใจว่าทำไม พรหม ลิขิตให้เราเจอกันแล้ว แต่ทำไมไม่ให้เราได้อยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า ในเมื่อคนนึงเลือกที่จะเดินจากไป อีกคนก็ต้องอยู่ให้ได้. มันอาจจะยากสักหน่อยที่จะต้องปรับตัวเอง แต่เชื่อเถอะ เวลาจะช่วยเยียวยาทุกสิ่งให้กลับดีขึ้นมา ก่อนที่จะได้รู้จักกัน เราก็อยู่คนเดียวมาก่อน และถ้าในวันนี้จะต้องอยู่คนเดียวเหมือนเดิม ทำไมจะอยู่ไม่ได้ เราแค่ใช้เวลา ค่อยๆอยู่ให้ชินอยู่ให้เป็น