เรื่องมีอยู่ว่า … ในอดีต พระเจ้าสร้างควายก่อน
พระเจ้าบอกควาย “แกไปไถนาทุกวัน จากตะวันขึ้นจนตะวันตกดิน กินแต่หญ้า ให้แกอยู่ได้ 60 ปี”
ควาย : “ไม่เอาหรอก ทำงานหนักแทบตาย กินได้แต่หญ้า เอา 20 ปีพอ ที่เหลือคืนพระเจ้า”
พระเจ้าตกลง
วันต่อมา พระเจ้าสร้างลิง
พระเจ้าบอกลิง “แกไปทำให้สัตว์อื่นมีความบันเทิง ทำให้สัตว์อื่นหัวเราะ ตีลังกาให้สัตว์อื่นดู กินได้แต่กล้วย ให้แกอยู่ 20 ปี”
ลิง : “ทำให้สัตว์อื่นหัวเราะ แสดงกายกรรม ตีลังกา งานหนักขนาดนี้
เอา 10 ปีพอ”
พระเจ้าตกลง
วันต่อมา พระเจ้าสร้างหมา
พระเจ้าบอกหมา “แกไปอยู่หน้าบ้าน กินของเหลือจากเจ้าของ ให้แก 25 ปี”
หมา : “เห่าทั้งวัน เอา 15 ปีพอ ที่เหลือคืนพระเจ้า”
พระเจ้าตกลง
วันต่อมา พระเจ้าสร้างคน
พระเจ้าบอกคน “แกเอาแต่นอน กิน เล่น เที่ยว ไม่ต้องทำอะไรเลยให้มีความสุขกับชีวิต ให้แก 20 ปี”
คน : “ชีวิตมีความสบายแบบนี้ 20 ปี น้อยไป”
พระเจ้าไม่ได้พูดอะไร
คน : “เอาอย่างนี้ ควายคืนไป 40 ลิง 10 หมาก็ 10 ปี ยกให้ผมแล้วกัน ผมก็อยู่ได้ถึง 80 ปี”
พระเจ้าตกลง
คนเลยกินข้าว นอน เล่น เที่ยว 20 ปี
ที่เหลือ 40 ปี ทำงานยังกะควายเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว
ต่อมา 10 ปี ก็ทำตัวเป็นลิง เล่นอยู่กับหลานให้หลานหัวเราะสนุกสนาน (เลี้ยงหลาน)
สุดท้าย 10 ปี ไปไหนไม่ได้ เฝ้าบ้านยังกะหมา
เรื่องนี้คนอ่านแล้วอาจจะได้ข้อคิดที่แตกต่างแล้วแต่จะมองแง่มุมไหน สำหรับผู้เขียน มีความเห็นว่า การเกิดเป็นคนประเสริฐที่สุด โชคดีกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆบนโลกใบนี้ เพราะมีอิสระ รู้ผิดชอบชั่วดี หากแต่เราต้องใช้ชีวิตอยู่บนความไม่ประมาทดังที่องค์สัมมาสัมพุทธะเจ้าได้ตรัสสั่งสอนไว้ เพียงเท่านี้ชีวิตก็คงคุ้มค่าแล้วที่ได้เกิดมาเป็นคน อีกหนึ่งสิ่งที่เป็นพื้นฐานของความดีที่เราควรยึดถือปฏิบัติก็คือ ความสุจริต ดังใน พระราชดำรัส ของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิอดุลยเดช รัชกาลที่ ๙ พระราชทานแก่คณะคณาจารย์โรงเรียนต่างๆ ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน 18 มีนาคม 2523
“…ผู้ที่มีความสุจริตและบริสุทธิ์ใจ แม้ จะมีความรู้น้อยก็ย่อมทำประโยชน์ให้ แก่ส่วนรวมได้มากกว่าผู้มีความรู้มาก แต่ไม่มีความสุจริตไม่มีความบริสุทธิ์ใจ…”
ขอขอบคุณเรื่องราวดีๆ จาก
http://oknation.nationtv.tv/blog/panakom/2007/05/02/entry-1
สำนักงานส่งเสริมสร้างเอกลักษณ์ของชาติ
